Tudalen:Caniadau Watcyn Wyn.djvu/114

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Mae ystormydd wedi curo,
Wedi chwythu ar fy hedd,
Wedi'r storm ofnadwy hono,
Ddydd dy angladd uwch dy fedd.

Mae y cyfan wedi duo,
Yn awyrgylch hyn o fyd;
A chwa hiraeth wedi gwywo'r
Blodau siriol gynt i gyd;
Dim i sychu dagrau hiraeth,
Yn fy nû, nid oes i mi,
Ond fy nghadach gwyn a gobaith,
Am gael eto gwrdd â ti.

"BYDDED, AC FELLY Y BU."

CYN cyneu gwawl,
I dori ar ddiderfyn hawl,
Trag'wyddol nos;
Cyn rhoi'n y caddug dû ei wawr,
Ymdaenai dros y gwagle mawr,
Un seren dlos;
Ymdorai llais o Orsedd Nef,
A "bydded goleu" lon'd y llef.
Atebai gwawr o'r t'w'llwch dû,
Gan chwareu'i hedyn tanllyd cry',
Ac felly bu!

Cyn cychwyn un
O fydoedd hyna'r Crewr ei hun,
I ddechreu'i daith;
Cyn myn'd o dre'
Y crwydryn pellaf yn y ne',
I'w siwrne faith;
Y bydded bydoedd cyntaf oll,
A dreiddiai'r tryblith gwag ar goll,
Nes taro'n erbyn bydoedd lu,
O un i un yn adsain sy',
Ac felly bu!