Ond buasai myned yn ei lle,
Lawn cystal i'm a myn'd i'r ne';
Drwy na chymerai 'r nef ond un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.
Hi garai, O! fel carai hi,
Hi garai lawer fwy na fi;
A gwn trwy brofiad rywbeth 'n awr,
Beth fuasai pwys ei hiraeth mawr;
D'wed f' ocheneidiau o un i un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.
Bu siarad rhyngom lawer gwaith,
Am ddiwedd oes a phen y daith,
A phob un yn gobeithio am,
Os oedd rhaid blaenu, flaenu o gam;
'N ol teimlo beth yw teimlad un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.
I geisio rhwyfo gweddill oes,
Drwy dònau cryf a thywydd croes;
Wrth wel'd mor anhawdd, anhawdd yw,
I gadw i forio a chadw 'n fyw;
Na bod fy anwyl, anwyl un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.
YMWELIAD Y COR CYMREIG A LLUNDAIN.
Cân Ddifyr Ddesgrifiadol. Buddugol yn Eisteddfod
Alban Elfed, 1872
MAE'r testyn wedi'i enwi,-
Y Cor Mawr, &c.,
Wel dyma le i farddoni —
Y Cor Mawr!
