Hwre! am unwaith etto,—
I'r Cor Mawr,
A dorodd allan yno,—
'N fanllef fawr!
Hure! sy'n gwefr—hysbysu,
O Dref i Dref,—drwy Gymru,
Mae'r Telegraph yn crygu,
Wrth Hip—hwre drydanu!
Mae'r Gogledd chwaethach hyny—
Yn awr yn pwffio i fyny,—
Y Cor Mawr!
Dychwelyd 'n awr i Gymru,—
Mae'r Cor Mawr,
A'i enw wedi tyfu,—
'N Gor Mawr MAWR!
Mae croesaw cartref iddo,
'N rhy wresog i'w ddarlunio,
Un llinell gana' i etto,
'R oedd Aberdar yn cario—
'R Cor Mawr MAWR.
Y MENYWOD CLECOG.
WEL wir, nid cân ddifyr yw. cân o fath hon,
Pwysigrwydd y testun sy'n llanw fy mron;
Wyf yma fy hunan heb wybod i'r byd,
Yn bwrw llinellau fy nghan fach y'nghyd;
Ond mentraf fy nghân, gwnaf, mentraf fy mhen;
Daw'r clecog fenywod yn fuan i wybod,
Pwy gwnaeth hi bob llinell o'r dechreu i'r Amen.
'D wy'n meddwl dim drwg wrth wneyd, cân fach fel hyn,
Fe ddylai pob prydydd gael d'weyd peth a fyn,—
Ond peidio d'weyd celwydd. Ond cha' I lonydd fawr,
I dd'weyd y gwirionedd,―mi w'n hyny 'n awr;
