Fel rhyw un "arall" mae pob un
Yn ceisio byw y dyddiau hyn;
Rhaid byw y'nghanol tân a mwg,
A chyfri' hyny yn fyd da;
A marchog tôr yr Ysbryd drwg——
Os na wna i, mae arall a'i gwna.
'Rwyf fi yn gadael peth fel hyn,
Gwnaed pob un arall yr un petli;
Ac yna daw'r byd dû yn wyn,
O hyn o fai heb arno feth;
Pan ddaw y byd i gyd yn un,
Ni fydd neb arall ynddo'n bla;
Na'r syniad hwn i demtio dyn—
Os na wna i, mae arall a'i gwna.
AC NI BYDD NOS YNO.
Tu hwnt i'r byd,
Tu draw i'r cread mawr i gyd,
Rhy bell i son am gylchdre;
Yn uwch na'r cyfundraethau oll,
Pob cysawd wedi myn'd ar goll:
A'u cysgod wedi blino!
Llonyddwch y cyfandir mawr
Lle rhoed gorseddfaingc Duw i lawr
"Ac ni bydd nos yno."
Gwlad fythol rydd,
O'r cylch, lle dirwyn nos a dydd,
Tywyllu a goleuo.
Dim "boreu a hwyr " yn iaith y ne'
Na haul na lloer yn tremio 'r lle,:
Dysgleirdeb sy'n eu cuddio;
Perffeithrwydd yn goleuo sydd
Heb wyro gradd o "ganol dydd"—
"Ac ni bydd nos yno."
