Rhaid myned mewn c'wilydd yn ol tua thre',
Yn engraifft musgrellni trwy ganol y lle;
Mor galed yw'r wers un a'i dysgodd a ŵyr,
Y wers fechan eglur—"rhyw fynyd rhy hwyr."
Mi collais e', do; mi collais e' do,
Wel, do, taw ni marw, mi collais e', do.
ADGOFION.
PAN yw bysedd y blynyddau
Wedi plethu ar fy mhen
Yn sidanaidd laes gydynau
Goron flodau almon wèn;
Ydwyf megys yn breuddwydio
Am y tymor 's llawer dydd;
Ai myfi yw 'r un fu 'n gwisgo
Blodau i'enctyd ar fy ngrudd.
Dros ei ysgwydd heb yn wybod,
Adgof fel yn tremio sydd,
Lawer gwaith yn hyd diwrnod
Ar y dyddiau 's llawer dydd.
Mor gymysglyd yw'r olygfa,
Pan yn edrych ar fy hynt;
Llawer cwmwl ar fy ngyrfa,
Rhyngwyf sydd â'r amser gynt;
Ond mae llanerch boreu bywyd
Byth yn ddysglaer, byth yn glir;
Gallwn feddwl fod haul gwynfyd
Yn tywynu ar y tir.
Ddedwydd oriau! maent yr awrhon
I fy mron yn taflu hedd;
Tremio 'n ol sy'n twymo 'r galon
Ar derfynau oer y bedd;
Mae adgofion ambell eiliad
Yn fy llesgedd ar fin tranc,
