Tudalen:Caniadau Watcyn Wyn.djvu/40

Y pethau heirdd, dych'mygion cain,
Golygon beirdd, ganfyddai'rhain;
Yn gwibio heb ddiffodd trwy y gwynt,
Yr amser gynt.

Y Mynydd Dû, cyn agor rhych
Yr heol dros ei wyneb;
Cyfarthiad ci, a bref yr ŷch,
A glywai'r garreg ateb;
A dawns a chân y "tylwyth teg,"
Ar ben "Brynmân," a phen "Voel deg,"
Cyn son am waith mewn awel wynt,
Yr amser gynt.

Pan oedd pob un yn heliwr byw,
A'i lais mor glir a chynydd;
A sŵn cŵn hela yn ei glyw,
'N beroriaeth ddihefelydd;
Y llwynog coch o flaen y cŵn,
A phawb yn myned yn y sŵn,
Ar ol yr helfa fel y gwynt,
Yr amser gynt.

Pan oedd y carw's llawer dydd,
Yn yfed dwfr yn "Aman;"
A'i gyrn yn wyllt, a'i draed yn rhydd,
Yn frenin y rhai buan;
Cynu tynu clawdd dros fron y llwyn,
Cyn tori lawr y "Derw lwyn,"
Na ffordd, ond ffordd y dwfr a'r gwynt,
Yr amser gynt.

Fy anwyl wlad! ti wyddost ti,
Hen ddyddiau dedwydd oeddynt;
Hen ddyddiau nad oes genym ni,
Ddim ond y son am danynt!