Feallai, meddwn i,
Y bydd hi'n gân aruthrol!
Bydd tarawiadau ynddi hi
Yn taro'r byd barddonol;
Feallai gallai hyny fod,
Mae hyny'n digwydd weithiau;
Er na wnes i fath beth erio'd,
"A na wnei di byth, feallai."
Feallai bydd hi'n gân
Fuddugol mewn Eisteddfod;
Fe fyddai hyny, Awen lân,
Yn enw i dy hanfod;
Mae beirniad campus, medde nhw,
I bwyso dy feddyliau;
Cei chware teg, mi wna fy llw,
"Ie, chware teg, feallai."
"Feallai cawn fy nhalu'n dda,
Feallai na chawn hefyd;
'R wyf wedi cânu mwy na wnaf,
Feallai, ar dy gredyd;
Mae llawer wedi eu twyllo'mhell,
Pell, feallai genyt weithiau;
Nes bod yn waeth, na bod ddim gwell,
Dim diolch, na dim, feallai."
"O DIPYN I BETH."
WRTH chwilio am destyn i foddio fy hun,
Fi basiais ugeiniau heb gwrdd â dim un;
Yr awen yn methu cael testyn er dim,
Ac eto yn cânu barddoniaeth yn chwim;
Yn pasio'n ddisylw o'r peth hyn ar peth,
Ond yn toncan y penill," o dipyn i beth."
