Mae'r bachgen a'r ferch yn rhoi ambell i dro,
A'r tro byr yn estyn rhyw dipyn bob tro;
Rhyw dipyn yn hwy wrth bob tro b'o nhw'n cwrdd,
Aiff a nhw bob yn dipyn gryn dipyn i ffwrdd;
Nid oedd y tro cyntaf' nes tro, fawr o beth,
Ond aeth yn dro di-droi-' nol, do, o dipyn i beth.
Dilynwch ryw beth, bydd ei ddilyn yn lles,
Yr hyn ddilyn o ddilyn yw dilyn yn nes,
Dilynwch chwi rywbeth ni waeth drwg ai da,
Ewch gydag ef fel aiff y niwl gyda'r chwa;
Daeth pen hwnt y gân, fel daw pen hwnt pob peth,
A'r wers yn naturiol o dipyn i beth.
Y GLÖWYR.
Y GLÖWYR duon, yn eu gwlad,
Y'ngwlad y gwyll, lle byth ni ddyddia;
Pob un yn byw ar ei ystâd,
Y twll neu'r talcen bach lle gweithia,
Y'mhell o oleu heulwen dlos,
Mewn goror ddû, yn curo'n ddiwyd,
Tynghedwyd hwy i weithio'r nos,
Wrth lewyrch lamp ar hyd eu bywyd.
Y glöwyr dewrion!, dyma'r gwyr,
Sy'n disgyn lawr i'r pyllau dyfnion,
A'u breichiau gwydn a'u hoffer dur,
Yn chwalu'r ddaear yn ysgyrion,
Yn dilyn y gwythieni glo,
I fron y graig, a bòl y mynydd;
I ddwyn y cyfoeth sydd y'nghlo.
Daeargell ddofn i wel'd goleuddydd.
