Tudalen:Caniadau Watcyn Wyn.djvu/77

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Y DAGRAU.

EFELYCHIAD.

PAN gynta'n mysg y merched llon,
Y cwrddais dy wên di,
Nis gallwn ddweyd, er credu bron,
Ei bod yn eiddo'i fi;
Ond pan i mi anwylaf ferch,
Dangosaist ddagrau cudd,
Ah, dyna'r pryd y teimlais serch
Yn eu hawlio ar dy rudd,
Wel, edrych di â llygad llon
Ar wên yr oer a'r rhydd;
Ond cadw er mwyn y fynwes hon,
Dy loewon ddagrau cudd.

Y "gareg lwyd " gan eira'n wen
Belydra wenau gwiw;
Er ynghadwyni oer y nen,
Mor siriol ddisglaer yw;
Ond pan ddisgyna pelydr cry',
A'i effaith fel y tân,
Y gwenau ysgafn ymaith ffy
Yn ddagrau gloew glan.
Wel, edrych di a llygad llon,
Ar wên yr oer a'r rhydd,
Ond cadw er mwyn y fynwes hon,
Dy loewon ddagrau cudd.

ENGLYN.

Hardd wead y Gymroaidd awen,—saif
Yn safon Ceridwen;
Enaid bardd mewn gwreichionen,
Neu aur dlws yn yr awdl hen.