Yr eidion gwyd ei ben i'r wybren dywyll,
A naturioldeb cnoi y cîl, yn sefyll:
Rhyw ddieithr fref—o'i anfodd a ddianga,—
A gwanc y gwag ddystawrwydd a'i derbynia—
Fel peth ameuthyn, gan ei gollwng heibio
Yr hen glogwyni adsain, i'w dihuno—
Ei gollwng i ymdreiglo yn ddireol,
I farw'n rhywle yn yr annherfynol!
Ysgydwad aden brán a husia'n eglur,
Wrth ysgafn hedeg trwy y blymaidd awyr:
Ei "chrawc" wrth fyn'd ollynga 'n araf allan,
Mor araf braidd ag yw 'r hen blu 'n ehedfan:
Y graig a dyn yr hen aderyn ati,
A'i chongl adsain wawdia 'r llais i golli!
Gan adael y dystawrwydd i deyrnasu,
Ar orsedd y dystawrwydd dwfn o'i ddeutu.
O gyfwng rhyfedd! beth yw'r aros hyn?
Cylchrediad bywyd saif yn fud a syn:
Pa beth achosa 'i arswyd ar y byd?
Pa beth a wna i bob peth lewygu 'nghyd?
Beth yw 'r ofnadwy bersonola 'i hun,
Gerbron y cread nes y lladd bob ffun?
A oes arwyddion drychin yn y nef?
A welir rhai o blant y dymhestl gref?
A yw y daran wedi rhoi i lawr
Ei sedd ar fynwes yr ëangder mawr?
A yw y mellt yn myn'd i wneyd y nen
Yn faes i chwareu dychryn uwch ein pen?
Na, rhywbeth mwy ofnadwy sydd ar droed
Nag un ystorm dramwyodd nef erioed!
A yw y cyfan ynte 'n myn'd i farw,
I farw 'n dawel, heb un bangfa chwerw?
Yw llaw dihoenedd yn lladrata bywyd
O gyfansoddiad cadarn y cyfanfyd?
Yw grym y byd mewn llewyg diymadferth,
Ai 'n tynu anadl at ryw orchest anferth?
Tudalen:Caniadau Watcyn Wyn.djvu/8
Prawfddarllenwyd y dudalen hon