"Sut yr ydych chwi heddyw?"
"Gweddol fach, gweddol yn wir, dewch ymlan. Mi ges yr anwyd yn y gaua," meddai, dan besychu, "ac mi cesho fe wedin yn y mish bach dewch ymlan."
Eisteddais tan fantell y simdde, ac agorodd ci oedd yn cysgu ar y pentan ei lygad i edrych arnaf, fel pe'n drwgdybio fod fy mryd ar gynnwys y crochan enfawr oedd ar y tân. Tybiai’r gwr mai prynu gwlân oedd fy mwriad, a gofynnodd ai ni wyddwn beth oedd pris y gwlân 'nawr. Llonnodd pan ddywedais ei fod yn codi ychydig, ond gwelodd ar unwaith mai nid porthmon oeddwn. Yr oedd ganddo, meddai, bedwar neu bum cant o ddefaid yn pori ar y mynyddoedd. Tra'r oeddwn yn syllu ar yr hen ddodrefn derw, daeth cwestiwn wedyn, - yr oedd ar wr y tŷ awydd gwybod o ba grefydd yr own. Atebais innau trwy ddweud peth wyddai eisoes, sef mai Bedyddiwr oedd ef. "Pwi wedodd wrthich?"
"Ddywedodd neb; ond gwelaf ddarlun Spurgeon a darlun Christmas Evans, a dyma Emau Robert Jones, Llanllyfni. A glywsoch chwi hanes Robert Jones yng nghanol y chwarelwyr meddwon?"
"Naddo i."
"Wel, codi ei ddwylaw yn eu canol a wnaeth,
