Ai tywell" ddywedasom? Nid tywyll i ti
Fu pyrth tragwyddoldeb a hedd,
Dy lamp oedd wenoleu;— nid ti, ond nyni,
Sy'n dwedyd mai du ydyw'r bedd.
I ninnau mae breuddwyd i ddyfod i ben,—
Canfyddem di'n mhell oddi draw
Ar furiau Caersalem, a'th wisg yn glaer— wen,
Yn gwenu gan estyn dy law,—
I'n derbyn yn ninas dragwyddol dy Dduw;
A thybiem ein bod wedi dod
I gyffwrdd â'th law, ond deffroisom yn fyw,
Ymhell oddiwrth gyrraedd y nôd.
Claddasom di, Elen! ond rhyngot a ni
Nis erys gagendor yn hir;
O fewn y bedd yna lle rhoisom dydi,
Claddasom ein hunain yn wir.
Na, na, nis ffarweliwn, mae'r Iesu yn fyw,
I'n dwyn ato'i hun a thydi;
Mae'r ffordd yn agored o'r ddaear at Dduw,
A'r nef mewn addewid i ni.
Y GWELY O GYMRU.
NGHANOL fy ngwely 'rwyf fi,
Ynghanol dwfn eigion fy ngwely,
Yn methu yn glir cael fy ngwynt,
Ac heb fod yn ddeffro na'n cysgu.
'Rwy'n chwyrnu nes deffro fy hun,
':Rwy'n chwyrnu fy hunan i huno!
'Rwy'n deffro ynghanol fy nghwsg,
Ac wedyn yn cysgu wrth ddeffro!
