Tudalen:Ceiriog a Mynyddog.djvu/31

Parhaent i ddod yn araf
O bedwar bann y byd,
Am dri o ddyddiau hafaidd
Cyn dyfod oll ynghyd;
Hen lestri mawr Trafalgar
A safent ar y blaen;
O'u hol 'roedd cychod India,
A llongau Ffrainc a 'Sbaen.

'Roedd bwa blaen y llongau
Yn cario delwau gwiw,
Fel brenhinesau hawddgar,
Neu fôr— wyryfon byw;
Pob un yn gwenu'n siriol,
Llawenydd mynwes lawn,
Gan ddawnsio ar y tonnau,
A chrymu'n serchus iawn.

Ar hyn mi glywn daran,
Ond taran fiwsig oedd!
Sef llais mil myrdd o longwyr
Yn rhoddi llawen floedd.
Pob iaith gymysgodd Babel,
Pob tafod ddynol sydd
Yn cario'r meddwl allan
Gydganent "Fasnach Rydd!"

Ar hyn mi welwn gastell
Yn codi yn y dŵr'
A Nefydd Fawr Naf Neifion
Oedd ar ei uchaf dŵr.
Ymgrymai'r haul i wrando,
A'r lleuad syllai' lawr:—
"Hawddamor, longau'r moroedd,
Ysgydwch ddwylaw'n awr."