Mae'r wennol yn crwydro o'i hannedd ddi-lyth,
Ond dychwel wna'r wennol yn ôl i'w hanwyl nyth;
A chrwydro wnawn ninnau ymhell ar ein hynt,
Gan gofio 'r hen gartref chwareuem ynddo gynt.
Pwyso mae adfyd, chwerwi mae bywyd,
Chwerwed ef a chwerwo, melus ydyw cofio
Annedd wen dan heulwen yr awen a wena arnom byth.
HUGH PENRI'R PANT.
ROEDD hi'n chwarter i chwech yn y borau,
A'r haul wedi torri trwy'r wawr,
Yn felyn ar bennau'r mynyddau,
Gan araf ymddisgyn i lawr
Fel cawod o aur ar y bryniau;
Pan welid Hugh Penri y Pant
Yn pasio erchwynion gwelyau—
Gwelyau bach dedwydd ei blant.
Y nef yn unig ŵyr
Bleserau'r gweithiwr fore a hwyr,
Tra heulwen Duw trwy heulwen plant
Yn gwenu ar Hugh Penri'r Pant.
Cusanodd bob un wrth fynd heibio,
A Roli, yr hynaf o'r saith,
Ddeffrôdd yr holl deulu gan floeddio:—
"Mae tada yn cychwyn i'w waith."
Rhodd Elin benelin i Susan,
Gan ddweyd:— " Paid a chysgu mor ffôl,"
A chlywent eu tad yn troi allan,
Gan gau drws y cefn ar ei ol.
Fe weithiodd trwy'r dydd, "am frechdanau "
O wirfodd ei galon yn llwyr,
