Tudalen:Cerddi'r Bwthyn.djvu/20

Nirfana, hafn gydryw rhwng byw a bod,
A'i hen dawelwch yn ddwfn diwaelod.
Yn hon y try glewion, â'u marw yn glod,
O wyll anobaith i gell anwybod.
Hedd eu cwsg fydd eu cysgod,—hedd perffaith,
A'u diwedd hirfaith yn falm diddarfod.

Elysium, bro liwiog dan heulog nen,
A'i thiroedd yn lleoedd beirddion llawen.
Fel tegwch gardd ei choetgae a'i chardden,
A swyn ei heurffyrdd yn ias anorffen.
Ni thry i'w llannerch berchen—llawryfoedd
Na ddaw i wynfaoedd nwyf ei awen.

Afallon, ynys pob hud yw honno,
Ynys Arthur heb wae arni'n syrthio.
Hafan ei enaid, â'i laif yn huno,
Llain heb liw henaint, na phall, na blino.
Gan rin nad yw'n llychwino—purdeb bron,
Mae'r hen farchogion yn wynion yno.

El Dorado. Bydd yno ddinas,
A'i nos gan aur yn llosgi'n eirias,
Tân ei meini'n gwreichioni'n wynias,
Ei gemau'n oddaith mewn brodwaith bras,
A'i golau aur, uwch môr glas—a'i ebyr,
Yn rhuddo gwely'r dyfroedd golas.

Paradwys, tawelfro'r gorffwys a'r gân,
Noddfa rhinweddau a dyddiau diddan,
Lle rhoir i'r sant llwyd, a dynnwyd i dân
Yr hen, hen aflwydd, goron anniflan.
A ddwg yr efrydd egwan—faich a thid
Na fawl o'i ofid y Nefol Hafan?