A'r afon yn chwyddo
A hwythau yn suddo,
Yn suddo am byth yn ei dyfroedd hi!
Ac O! y llawenydd yn Llanfair-y-Llin!
Y canu a'r bloeddio yn Llanfair-y-Llin!
Baneri yn chwifio,
A chlychau yn seinio,
A'r bobl yn dawnsio yn Llanfair-y-Llin,
Yn dawnsio a bloeddio,
Yn chwerthin a chrio,
A rhai yn gweddio yn Llanfair-y-Llin!
VII
Fe ddywed yr hanesydd
Mai un llygoden ddu
Yn unig a achubwyd
O'r dirifedi lu;
Ac iddi cyn ei marw
Roi i lawr ar gof a chadw
Hanes yr hyn a fu.
A dyma a ddywedodd
Yr hen lygoden ddu:-
"Wrth edrych ar ei fantell a gwrando'i delyn fwyn,
Ymrithiai caws a 'menyn yn union dan fy nhrwyn.
Fe beidiai'r cŵn a'u cyfarth, a'r cathod oll yn ffoi,
A holl gypyrddau'r ddaear ar unwaith yn datgloi;
A'r rheini'n llawn o fara a'r seigiau gorau erioed,
