Tudalen:Cofiant Cadwaladr Jones, Dolgellau.djvu/232

Ba gawr, o debyg eiriau,
Yn abl a eill ei chwblhau?

Diau argyfyd rhyw gofion—bellach,
O'i bwyllus gynghorion;
Urddir teml Brithdir o'r bron,
A'i lwch aur fel ei choron!

——GWALCHMAI.

ETTO.

Hen weinidog i'r Ion ydoedd—gŵr Duw
Gŵr doeth ei weithredoedd ;
Dyn cyflawn a gawn ar g'oedd,
Pwy ablach i drin pobloedd?

Iraidd fu ei holl gynghorion—a threfn
Wrth raid fu yn Seion;
Ni bu'i ail mewn helbulon,
Cymmodai, distawai'r don.

Cadarn yn ei farn a fu—a llewyrch
Galluog yn Nghymru;
Pregethodd, galwodd yn gu,
Toau isel at Iesu.

Tra Cader Idris, tra sisial—Wnion
Ar fynwes yr ardal;
Arhosa fel claer risial,
Ei enw yn deg—byth yn dàl.

——IDRIS FYCHAN.

ETTO.

Am Cadwaladr y mae cydwylo—mawr,
Meirion sy'n gofidio;
Mae'n yngan nad man ango'
Fydd oer dir ei feddrod o.

Cenad Ner, gwir ladmerydd—fu y gŵr,
Ni fu gwell arweinydd ;
Un o'i fath mwyach ni fydd
Yn mro enwog Meirionydd.

Hyd ei arch ca'dd ei barchu—trwy fodd,
Torf fawr ddaeth i'w gladdu,
A dydd i'w anrhydeddu
Ydoedd hwn, y dwthwn du.

Llansilin—— R. DAVIES.