y Sul yn mynd yn feichus, ac fel y dengys y llythyr canlynol, ei fod yn dechreu sylweddoli nad oedd mor ieuanc ag a fu.
"Dear Mr Gronow
I did not reply to your letter, because I was seriously thinking of resigning my post as organist and choir master at Ebenezer Chapel. I have now done so, having sent my resignation to Mr. Rees. I find my Sunday's work is really too much a strain upon me, and I also find that I cannot now do what I could twenty years ago. I am very sorry to do this, as I have derived much pleasure from the chapel, especially so from the choir during my connection with them.
I beg to remain,
- Cordially yours,
- (Signed), JOSEPH PARRY."
Pan ddeellwyd ei fod yn ymddiswyddo o ddifri' yr oedd gofid mawr ymhlith y cantorion yn arbennig, ac hefyd ymysg gweddill yr eglwys.
"Yn ystod tymor byr ei arweinyddiaeth, rhoddodd y côr ddatganiad canmoladwy o'r gantawd 'Joseph' yn y Park Hall, a gwnaed elw i'r eglwys o dros wyth bunt ar hugain.
Wrth fwrw golwg yn ol dros ddeuddeng mlynedd ar hugain, anodd mesur ei ddylanwad, a datgan barn oleuedig am ei gymeriad. Gellir meddwl amdano yn naturiol o dan yr adrannau (a) cyfansoddwr, (b) organnydd, (c) arweinydd, ond nid fy nhiriogaeth i ydyw ceisio gwneuthur hynny yn ffurfiol, pe medrwn. Carwn er hynny daflu fy nghyfran (er mor ddistadl ydyw) i'r drysorfa,
"Ni cheisiaf ddywedyd dim amdano fel cyfansoddwr, ond yn unig hyn y mae rhywbeth yn ei gerddoriaeth sydd yn gafaelyd yn ddifeth yn ysbryd ac anianawd y Cymro, ac y mae y ffaith fod ei dôn 'Aberystwyth' wedi cael ei chipio bron yn gyfangwbl gan y Saeson, yn profi ei fod wedi treiddio i galon y Sais hefyd.
