I groesi Teifi 'n hwylus iawn,
Eu budd yn llawn a brofwyd;
A llawer un o'r pontydd hyn
Y Dyffryn a addurnwyd.
"Ychydig bach o'r eira gwyn,
Ar dir ein glyn sy'n glynu;
Mae'r eira 'n myn'd i hau ei lwch
I fanau uwch i fyny;
Yn gynar iawn, er lles i'r wyn,
Mae'r Gwanwyn yma ' n gwenu.
"Yr amser gynt mi glywais gân,
'Morwynion glân Meirionydd;'
Gwyryfon hefyd pur ddifai,
A glân, a fagai glenydd,
Yr afon Teifi uchel nod,
Y rhai sy'n glod i'r gwledydd.
"Mae yma ambell Olwen lwys,
Fel rhosyn glwys a glanwedd;
Ac ambell Elen landeg lon,
Morwynion gwych am rinwedd;
Ac ereill sy'n tryfritho'r fro,
Gan rodio mewn anrhydedd.
"Dan effaith athrylithgar ddawn,
Mae'r wlad yn llawn llenorion,
A beirdd sy'n gwneuthur, yn ddi dawl,
Newyddawl gynghaneddion;
Pa le y ceir ar fryn neu bant,
Yn un-lle ' r fath gantorion?
"Yn nyddiau'n tadau mawr eu rhin,
Cawd yma win Awenydd,
Gan lawer o'n hen feirddion llon,
Ar finion yr afonydd,
Ni fu glan Teifi, fangre glyd,
Un pryd heb fagu Prydydd.
"Un Edward Richards, enwog wr,
Fu' n noddwr awenyddion;
Mae 'i wê e'n llawn o win a llaeth,
O hyd mae'n faeth i feirddion;
Mae 'i waith yn hollol wrth ein bodd,
Da canodd ei accenion.
"Ac yma magwyd Prydydd Hir,
Adwaenai'n wir yr Awen;
Tudalen:Cofiant John Williams I ab Ioan Aberduar.djvu/20
Gwirwyd y dudalen hon