Tudalen:Cofiant John Williams I ab Ioan Aberduar.djvu/25

Gwirwyd y dudalen hon

Nid yn nghyflymder ei ddywediad yr oedd ei boblogrwydd i'r ochr araf y byddai yn tueddu—ac hefyd nid yn ngodidogrwydd ei ymadrodd, na thlysni ei frawddegau.

Yr oedd Mr. Williams yn gwybod teithi iaith yn dda, ac yn gyfoethog o drysorau iaith. Gallai, fel Paul, arfer "godidogrwydd ymadrodd"; eithr yr oedd yn ymwadu â hyny, "fel na wnelid croes Crist yn ofer." Yn ol ein barn ni, yr oedd dylanwad neillduol ein brawd yn gorwedd yn yr hyn a ganlyn:—

1af—Ei ymddangosiad ger bron y gynulleidfa.—Pan safai o flaen y bobl, hawdd gellid gweled fod yno un ag oedd wedi dianc yn lladradaidd i gysegr sancteiddiaf eu serch; byddent yn gwenu ac yn llygad loni y naill ar y llall. Y rhan fynychaf gwnai roddi pesychiad cryf, a dichon ysgydwad afreolaidd i'w ben nes i'w wallt dalsythu yn annhrefnus. Yr oedd y bobl bob amser yn cael hwyl wrth weled ei agweddau felly, a diau fod ei bresenoldeb enillgar yn rhoddi mantais fawr i'w ddylanwad.

2il.—Arddull ei bregethau.—Ei arddull ydoedd rhanu ac adranu, a'r oll yn tarddu yn naturiol o'r testun. Yr oedd yn hynod ddedwydd yn nghynllun ei bregethau, a'r holl gyfansoddiad drwyddodraw yn cael ei nodweddu gan eglurdeb, fel nad oedd eisieu i un gradd o feddwl yn y gynulleidfa deimlo yn annedwydd am nad oeddynt yn deall yr hyn a bregethid ganddo.