Trwy gariad cadwynai bob ymffrost—rho ffrwyn
Ar warrau gwag wibiog feddyliau.
Ffraeth ydoedd, er hyn 'roedd cyfrolau o drefn
Yn nghudd yn ei fynwes serchoglon;
Meddyliai, ymbwyllai, meddyliai drachefn,
Cyn rhoddi 'r pwrpasol gynghorion.
Hawddgar frawd, gyd-weithiwr anwyl,
Henffych! 'rwyt ti heddyw 'n rhydd,
Wedi dechreu cadw noswyl
Ar ol gorphen gwaith y dydd.
Annheilwng oedd y byd o hono ef,
Rhy berffaith oedd i aros yma 'n hwy,
Addfedu 'roedd o ddydd i ddydd i'r Nef,
I'r lle 'r ehedodd uwch pob loes a chlwy';
Ei fywyd glân oedd fel y goleu—ddydd,
Oes faith fy mrawd, oes bur i Grist fu hon;
Pob dyn o chwaeth a'i parchai ef—a budd,
A gwir leshad gaed trwy'r gyfeillach lon.
Tyner-fwyn, siriol-fwyn, ei fywyd i gyd,
Ni phallodd ei wên yn nos angau.;
Ond beth am orfoledd a thegwch ei bryd
Mewn gor-hoen yn awr uwch gofidiau;
Ehedodd, dihangodd i'r bell hirbell daith,
Serch hudol nefolgainc a'i denodd
Uwchlaw pob darluniad uwch cyrhaedd fy iaith
'Roi drych o'r llawenydd feddiannodd.
Er hyn rhaid rhoi tafod i'm drylliog deimladau,
Gwag ydyw 'r Gymmanfa a'r cyrddau i gyd,
'R eglwysi gyd—blethant alarnad gofidiau
Am fugail mor ffyddlon a serchus ei bryd;
Ein dagrau y'nt halltach na'r wen—don pan ddymchwel,
Ein galar ymchwydda fel mynwes y môr,
Nes ydym rai prydiau yn beio ar ddirgel
Droadau cudd olwyn rhagluniaeth yr Ior.
DIWEDDGLO.
"Pe bae tywallt dagrau ' n tycio
Er cael eto wel'd dy wedd,
Ni chaet aros , gallaf dystio,
Hanner mynyd yn dy fedd."
—G. Hiraethog.
"Come hither, all ye tenderest souls that know
The heights of fondness and the depths of woe,
Death in your looks; come mingle grief with me
And drown your little streams in my unbounded sea.
—Isaac Watts, D.D.
Oer frigddu dymhestl-don angau aeth drosto,
Mae'n edwi mewn daear a'i fron yn ddifraw,
