Meddyliwn beth yw ystyr
Eglwys wâg!
Mae'n bwysig, annwyl frodyr,
Eglwys wâg!
A fydd hi'n llawnach hefyd,
O gael rhyw fachgen glanbryd,
I sefyll yn ei phulpud,
Yn dwedyd, ac yn dwedyd
Dim, Dim !—ar hyd ei fywyd!
Yn wir fe fyddai'n iechyd,
I lawer Eglwys lwydbryd
Gael 'chydig bach o newid,
Eglwys wâg, Eglwys wâg!
Gofalwn wrth gymeryd
Eglwys wâg,
Rhag ofn y bydd ei phulpud
Bulpud gwâg:
Ymdrechwn 'nawr, gyfeillion,
I ddod yn ddynion llawnion,
I lanw yr anghenion,
Sydd drwy'r Eglwysi "gweigion!"
Mae'n rhaid cael "doniau" cryfion
Cyn ateb holl ofynion
Eglwys wâg, Eglwys wâg!
Peth pwysig yw wynebu
Eglwys wâg!
Difrifol yw pregethu
I Eglwys wâg!
Gyfeillion annwyl yma,
Par'towch i gwrdd â'r gwaetha!
Gwaith caled, cofiwch hynna,
Yw ennill caws a bara
Wrth ddweyd y gwir, fi ddala!
A rhoi rhyw beth i gylla
Eglwys wâg, Eglwys wâg!
Cân boblogaidd yn y Coleg oedd ei gân gân "Rhannu'r Supplies," a chawsom orchymyn gan aml un o'i gydfyfyrwyr i'w gosod yn y Cofiant, ac er mwyn y chware iach sydd ynddi, wele hi—
RHANNU'R SUPPLIES.
I.
Wel, bellach fy nghyfeillion,
Y supplies;
A oes supplies newyddion
I'r supplies?
