mawr, ond y mae o dymer naturiol hynod o'r addfwyn."
Gofynai i gymydog unwaith pa fodd yr oedd o ran ei amgylchiadau: "Pur dyn ydyw hi arnaf fi, Mr. Humphreys, yr wyf bron yn methu a chael dau ben y llinyn yn nghyd yn aml," meddai yntau, dan ysmocio ei oreu.
"Wel sut yr wyt ti yn disgwyl cael y penau at eu gilydd, a thithau yn eu llosgi yn barhaus fel yna?" gofynai yntau.
Gofynai rhywun i Lewis Morris yn ei glywedigaeth unwaith pa faint oedd o'r gloch. Hyn a hyn," ebe Lewis Morris, ac ychwanegai, "Byddaf fi yn cadw fy watch mor agos i'r haul ag y gallaf."
"Y mae yn haws i chwi wneyd hyny na llawer un," atebai Mr. Humphreys, gan gyfeirio at hŷd Lewis Morris —yr hwn oedd rai modfeddi dros ddwy lath o daldra.
Pan y clywai fod ar feddwl rhyw ddyn ieuangc fyned i bregethu, byddai yn hawdd ganddo ofyn, "A ydyw yn gufydd oddiarno?"
Wrth weled rhai o'i gymydogion yn trin gwair, wedi iddi fyned yn bur bell ar y flwyddyn, gan iddynt esgeuluso gwneyd hyny yn ei adeg, dywedai wrth fyned heibio iddynt Ysgol ddrud ydyw ysgol profiad; ond gadewch iddi, ni ddysg ffyliaid yn yr un arall."
Yr oedd Mr. Morgan ac yntau wedi addaw myned i daith gyda'u gilydd unwaith, a'r diwrnod cyn iddynt gychwyn yr oedd yn wlaw mawr. Teimlai Mr. Morgan yn bur bryderus trwy y dydd, cerddai i ben y drws yn fynych, ac yn ol i'r tŷ drachefn, a llawer gwaith y dywedodd, "Nid yw ddim ffit meddwl cychwyn i daith ar y fath dywydd a hyn, Mr. Humphreys."
"Byddwch dawel, Morgan, gwlaw yfory a'n rhwystra ni"
Pan oedd Mr. Morgan yn holi plant yn y seiat un noson, gofynodd gwestiwn nad oedd y plant yn gallu ei ateb, ac wedi peth distawrwydd, dywedai: "Atebed rhai o honoch chwi sydd mewn oed." Ar hyn atebodd Mr. Humphreys y cwestiwn; "Nid oeddwn yn meddwl i chwi ateb," ebe Mr. Morgan.
Paham, Morgan," atebai yntau, "yr wyf mewn oed."
Aeth i'r capel un tro a choryn ei het wedi colli, a phan
