'Hyd dannau'r enaid dynol—â'i fysedd
Gwnai fiwsig bêr seiniol;
Taro wnai'i ddull naturiol
At y nwyd, heb dant yn ol.
Ei goron a flagurodd—hyd y bedd,
Do, a'i burch gynnyddodd;
Ei wisg o gnawd ddyosgodd―
Aeth i fyd sydd wrth ei fodd.
—AWDWR Y Cofiant.
Hysbysid ar amlen y DYSGEDYDD am fis Hydref, 1841, y rhoddid copi o Gofiant Mr. WILLIAMS yn wobr i'r bardd a gyfansoddai y chwe englyn goreu ar ei nodwedd a'i farwolaeth; ac hefyd am y chwe phennill goreu ar hir a thoddaid. Mewn canlyniad i hyn, derbyniodd yr ysgrifenydd ddeuddeg o gyfansoddiadau englynol, a thri ar fesur hir a thoddaid. Bernid englynion "Un sydd yn caru coffadwriaeth WILLIAMS yn fwy nâ'r wobr," yn oreu. Rhoddir tri o'r cyfansoddiadau a fernid yn nesaf ato mewn teilyngdod i ganlyn yr eiddo ef.
O'r tri chyfansoddiad ar hir a thoddaid, bernid yr eiddo "Pererin" ac "Urbanus" yn gyd—deilwng o'r wobr.
NODWEDD A MARWOLEATH Y DIWEDDAR BARCH. W.
WILLIAMS, O'R WERN.
OCH loes! roi gorwych lusern
O'n tir yn mynwent y Wern.
Ochenaid clywch o Wynedd—aeth WILLIAMS
I'w thalaeth i orwedd;
Mor rhydlyd mae'r hyawdledd,
Daniai y byd yn y bedd!
Adfywiai gynnulleidfaoedd,—ei ddawn
Ddenai ddagrau filoedd;
Athraw o werth Luther oedd,
A phen seraph ein siroedd.
Hen anwyl opiniynau—ddiflanodd
O flaen ei bregethau;
Bu'n ei gylch heb ddyben gau—
Ei nod oedd troi eneidiau.
