Yr oedd yn ymarweddu—yn dduwiol
Bu'n ddiwyd heb ballu;
Briw gwlad oedd iddo'n gadu,
A gloes fawr i'r eglwys fu.
—GORONWY.
EREILL.
MEISTR WILLIAM WILLIAMS, y Wern—ddiogel
Fuddugodd ar uffern;
Er dd'ai o gur i'w ddwy gern,
Trech wthiodd trwy ei chethern.
Da filwriodd, do, fel arwr—rhodiai
:'N anrhydedd i'w Brynwr;
Troediai'n deg trwy dân a dw'r,
Uchelaidd oruchwyliwr.
Llariaidd, addfwynaidd a fu—gŵr anwyl,
Gwir enwog trwy Gymru;
Doethineb, callineb llu
O ddynion, ga'dd feddiannu.
Gwas ffyddlawn, cyflawn ddyn call—rhyw Gerub
Rhagorol ei ddeall;
Dyn Duw oedd, a dawn diwall,
Na chwerwai wrth barch arall.
Ei bêr goethion bregethau—a lifai
Fel afon o'i enau;
Bwriai o hyd i barhau
Oruchel feddylddrychau.
Y doeth oracl, daeth ei arwyl—enwog
Terfynodd ei orchwyl;
Yn Iesu cadwai nos—ŵyl,
Gyda'r Oen caiff gadw hir wyl.
—JOSUA.
NODWEDD A MARWOLAETH Y PARCH. W. WILLIAMS,
O'R WERN.
Och alar! dadymchwelwyd—ar ein mur
Gwron mawr a gollwyd;
WILLIAMS! ei gwymp a welwyd,
Addoer loes i'r ddaear lwyd!
