Yn ddiau mawr gur oedd marw y gwron,
Dyn a gerid—i'w enwad yn goron,
Diwygiai weinidogion—cynghorai,
I lawr e fwriai eu gwael arferion.
Y dawnus Seraph ysgydwai'n siroedd,
A mynai fywyd i'n cymmanfaoedd,
Bu yn blaid i fanau gweiniaid gannoedd,
Lledai fywyd drwy'n cynnulleidfaoedd;
Goleuad i'n gwlad oedd—mewn bryn a phant
Dygai orfoliant a dagrau filoedd.
Hidlai addysg drwy'n cynnadleddau,
Ei agwedd dyner ostegodd dònau,
Agorai duedd yr hen gredöau,
Drylliai yufyd a thaglyd erthyglau;
Torodd did y traddodiadau—dynol
Bu hynodol mewn achub eneidiau!
I gyrau'n gwledydd blagurai'n glodus,
E ddenai y miloedd â'i ddawn melus,
Heibio i ddannedd eiddigedd wgus,
A thraethai uchel athrawiaeth iachus;
Heb chwerwedd, cabledd, nac ûs—bu dan lwydd
A chul ynfydrwydd a chwalai'n fedrus.
Aeth mewn tangnef i'r Ganaan nefawl,
Mae'n gwel'd ei frodyr mewn gwlad hyfrydawl,
Unodd â'r saint a'i geraint rhagorawl,
Yn llon niferi mewn dull anfarwawl;
Selyf oedd, preswylia'i fawl—yn ein mysg
Ni gadwn ei addysg duwinyddawl.
—PERERIN,
Sef y Parch. W. Ambrose, Porth Madog.
LLANELLI: ARGRAFFWYD GAN REES A THOMAS
