Tudalen:Cwm Eithin.djvu/181

Gwirwyd y dudalen hon

"Chwech canig Cymru Fu" ceir darlun byw iawn gan "Bryfdir" o'r wylnos yn ei gwahanol agweddau. Fel y disgrifir hi yn y ddau bennill a ganlyn y cofiaf hi[1]:—

I'r Wylnos gyda'r Iliaws
Ni awn yn ddifrif ddwys,
Gan feddwl cyn i angau
Orddiwes ein crwydriadau
Am "Graig "i roi ein pwys.

Mae'r Weddi'n trochi'i hadain
Yn nyfroedd galar prudd,
A'r Emyn fel pererin
Yn cerdded trwy y ddrychin
A chwilio am y dydd.

Anodd iawn esbonio hyfdra'r hen Gymry ym mhresenoldeb y marw, a hwythau mor ofergoelus gyda golwg ar ymddangosiad ysbrydion yr ymadawedig. Clywais fy nhaid yn adrodd lawer gwaith mai un o'r prif chwaraeon yn y Cwm ar ôl y gwasanaeth fore Sul fyddai Ilamu ar y cerrig beddáu. Yr oedd gan fy nhaid frawd tal o'r enw Owen Barnard, oedd yn ben campwr yn y chware, ac a gloffwyd am ei oes yn un o'r ymdrechfeydd. Ond y mae'n sicr y buasai mwyafrif y chwaraewyr a'r edrychwyr yn crynu wrth basio'r fynwent yn y nos.

CERDDED Y TERFYNAU

Yr oedd yr arferiad yng Nghwm Eithin pan oeddwn yn hogyn i gerdded y terfynau, sef y terfyn rhwng y plwyfi a'i gilydd, a rhwng y siroedd a'i gilydd. Gwneid hynny bob rhyw nifer o flynyddoedd. Nid wyf yn sicr pwy oedd yn gyfrifol am y gwaith. Mae'n debyg mai'r overseer, a'i fod yn hen arferiad. Nid oedd yr ordnance maps wedi eu cwblhau mae'n debyg yr adeg honno, ac yr oedd rhaid bod yn sicr pa faint o'r tir oedd yn perthyn i bob plwyf fel y gellid ei drethu. Cofiaf y fintai yn myned o gwmpas—dau neu dri o hen bobl a dau neu dri o ddynion ieuainc; felly sicrheid y terfynau o oes i oes.

  1. Cyfansoddiadau Eisteddfod Genedlaetbol Aberpennar, 1905.