YMGYSEGRIAD I GRIST—BYWYD Y TADAU
Mr. Llywydd a Chyfeillion,—
AR achlysur mor gyhoeddus ni byddai yn ddoeth imi gadw ond ychydig o amser, felly âf rhagof at fy ngorchwyl heb ymdroi dim. Clywsoch yn barod eglurhad ar y mater mewn geiriau, a chewch glywed ychwaneg eto cyn diwedd y cyfarfod. Ond barnodd y cyfeillion yma mai purion fyddai cynnig egluro trwy enghreifftiau hefyd. Dichon fod yma rai a ddeallant ac a gofiant enghraifft o'r peth yn well na diffiniad geiriol ohono. A dyna fy ngwaith i dangos ymgysegriad i Grist mewn ymarferiad ym mywyd y Tadau. Yn Wrth y Tadau mae'n debyg y deellir y Tadau Methodistaidd. Pobl ymroddedig iawn i wasanaeth Crist oeddynt hwy. Yn wir, eu hymroddiad a'u gwnaeth yn Dadau inni. Ni buasai yn wiw gennym eu harddel fel Tadau yma heddiw oni bai am eu hymgysegriad i Grist. Diddorol a buddiol iawn i bawb ohonom. a fyddai aros mwy yng nghwmni hanes eu sêl fawr a'u llafur diflino. Ond nid hwyrach fod perygl yn llercian yn ymyl y budd. Wrth ddarllen neu wrando am Howel Harris neu Ddaniel Rowlands yn marchogaeth trwy Gymru o'r naill gwr i'r llall i efengylu yr anchwiliadwy olud heb ymrwystro gyda negeseuau y bywyd hwn, hawdd i bobl gyffredin sy'n gorfod bod yn brysur ar y tyddyn neu yn y chwarel o fore Llun hyd nos Sadwrn, yw llithro i feddwl mai rhywbeth priodol i arweinwyr crefyddol yn unig yw yr ymgysegriad hwn, ac felly i geisio ymesgusodi neu anwybyddu eu diffyg eu hunain ohono. Ond ni wna hynny mo'r tro i'r distadlaf ohonom. Y mae geiriau Crist ei hun yn derfynol ar y pen hwn, "Os daw neb ataf Fi, ac ni chasao ei dad a'i fam, etc.
Nid yn unig ni all fod yn apostol neu genhadwr at y paganiaid, ond ni all ef fod yn ddisgybl i mi. Nid yn unig ni bydd yn fawr yn Nheyrnas Nefoedd, ond nid â i mewn iddi. Rhaid yw cael yr ymgysegriad nid yn unig i'r pulpud ac i'r set fawr, ond i ganol y capel hefyd. Yr ydym oll yn bur chwannog i feirniadu swyddogion eglwysig, ond y mae gennym waith mwy angenrheidiol o lawer i'w gyflawni. Ac fel cymhelliad i hynny, adroddwn ychydig hanesion, nid am y cedyrn a fu yn wŷr enwog gynt, ond am ymroddiad pobl gyffredin oedd â'u gyrfa bron ar yr un lefel â'r eiddom ninnau heddiw.
90 mlynedd yn ôl fe argyhoeddwyd geneth bedair-ar-ddeg oed wrth wrando pregeth mewn capel bychan ger Llanfair Caereinion. Perthynai i deulu uchelfrydig a lynai'n ystyfnig wrth
