Teg ac yn elynion i'r rhein, yn profi eu bod yn dylwyth da."
Tra yr oedd Hywel yn myfyrio fel hyn, yr oedd y rhai o'i gwmpas yn siarad a'i gilydd.
"Faint o nythod adar ddaru ti chwalu eleni?" ebai un.
"Gormod i gadw cyfrif," oedd ateb un o'r lleill.
"Faint bynnag chwelaist ti, 'rydw i 'n siwr mod i wedi malu mwy o wyau."
"Mi wnes innau fy rhan," ebai un arall, "hefo malu wyau a chwalu nythod. Ond fy ngwaith pennaf i oedd chwilio am guddfan y wiwer a dwyn y cnau a'r mês oedd hi wedi gadw at y gaeaf. 'Rwyf yn siwr fy mod wedi gwneud llu o gypyrddau yn wag."
"Mi wnes innau y cwbl ydych chwi wedi enwi a mwy. Mi ês gyda dau arall bob cam i ffau tri o lwynogod i ddeyd lle 'roedd teuluoedd o wningod yn byw."
"Ond beth yw hynyna i gyd i ymffrostio ynddo," ebai'r arweinydd, "wrth yr hyn wnes i." A rhoddodd blwc yn ei raff.
"Ha! ha!" ebai y lleill, gan ddilyn ei esiampl, nes peri i Hywel erfyn arnynt ymatal a llacio eu gafael. Yr hyn wnaethant wedi yn gyntaf gael caniatâd gan yr arweinydd a gorchymyn i redeg i gyfeiriad arall.
