XII. Ffoi! Ffoi!! I ba le?
Pan yr oedd llawenydd yn cynhyddu a gobaith yn cryfhau ymhlith Tylwyth y Coed, yr oedd anobaith a braw bron llethu y Tylwyth Chwim yn eu hymchwil am y rhaffau, ac fel y parhaent i fethu dod o hyd iddynt, sylwodd Hywel fod eu hwynebau yn mynd yn hagr, a'u geiriau yn frathog, ac edrychent, nid yn unig fel pe buasent yn ei gasau ef, ond yn casau ei gilydd hefyd lawn cymaint, ac elent o gwmpas y coed a'r gwrychoedd gan gwynfan a bygwth, ac edliw y naill i'r llall rhyw weithredoedd na chlywsai Hywel erioed sôn amdanynt, nes codi ofn ac arswyd arno, a pheri i'w ddymuniad am gael ei waredu oddiwrthynt fynd yn fwy, fwy angerddol. Os byddai iddynt ddod ar draws mwsog prydferthach na'i gilydd, wedi sathru arno byddent yn ei gicio yma ac acw. Rhwygent ddail y coed, gan falu y brigau ddisgynnai o fewn eu cyrraedd. Yr oeddynt mewn cynddaredd, ac ofnai hyd at welwi iddynt ymosod arno a thynnu y dillad oddi amdano a darganfod y rhaffau. Credai y buasai'r canlyniad yn rhywbeth rhy arswydus iddo geisio ei ddirnad. I ychwanegu at eu trueni, tybiodd un ohonynt ei fod wedi clywed sŵn tusw dail Tylwyth y Coed yn yr awyr, a thystiai ei fod yn sicr fod mintai fawr ohonynt gyda'i gilydd. Ac ebai'r arweinydd,—"Nid wyf fi yn malio gronyn yn Nhylwyth y Coed," ond ychwanegodd, ga'n ostwng ei lais, "os daw cymaint ag un ohonynt o hyd i'r rhaffau, bydd ar ben arnom."
"O, Dylwyth y Coed," ebai Hywel wrtho ei hunan, "brysiwch, brysiwch ataf."
Ymhen ychydig ar ôl hyn, ebai un o'r lleill,—"Nid yw Hywel fel pe'n chwilio â'i holl egni."
"Nac ydyw," ebai un arall, "mae cael cyfle i ffoi oddiwrthym o fwy o bwys ganddo na dod o hyd i'r rhaffau."
"Cyfle i ffoi, yn wir," ebai'r arweinydd, "pan welwch ddail poethion eto dangoswch hwynt i mi, caiff orwedd yn eu canol, bydd yn dda ganddo gael chwilio o ddifrif pan y caiff godi ohonynt."
"Bydd," ebai un o'r lleill, "ond bydd yn rhaid iddo dynnu ein dillad ni oddi amdano cyn y gorwedda yn y dail poethion."
"Gofalaf fi am bopeth felly," ebai'r arweinydd, "chwilia di am y dail poethion."
"Ho, chwilio am ddail poethion yn awr, beth am y rhaffau?"
