Tudalen:Dyddanwch yr aelwyd.djvu/100

 
Ac arlun hardd o gymysg haent
Yw natur gan law Ner.
Yn cathlu mae y durtur fwyn
Ar frig y deliiog bren ;
A chân y fronfraith yn y llwyn
Sy'n adsain is y nen.
Yn esgyn mae yr hedydd brith
Uwch ben y ddol -waen werdd ;
Gan foli 'i Grewr heb dwyll na rhith,
Mewn mwynaidd gyson gerdd.
Ac mal y gref a'r gyflym saeth,
A'r wenol heibio'n hy',
Gan herio dyn i'w gwneud yn gaeth
Yn lle y Negro du.
Yr ednod mân sy ' w gwel'd yn gwau
Yn lluoedd uwch y llawr ;
Bob un yn brysur wrth fwynhau
Ei bleser " enyd awr."
Myn'd heibio mae'r wenynen gall
I'w chwch yn llawn o sel,
Gan ddifyr sïo yn ddiball
Wrth gludo ' i stor o fêl.
Draw ar y werddlas ddôl mae'r ŵyn
Yn ymddifyru'n llon,
Gan brancio gylch eu mamau mwyn,
Heb bryder is y fron.
Gwel ogoneddus deyrn y dydd
A'i harddwych ruddgoch wedd ,
Wrth fachlud yn pregethu- Ffydd—
O'i freiniawl ddysglair sedd .
Mae pobpeth yn arddangos Duw
Fel gweithydd doeth a da ;
Fy enaid gwel a chanmol Dduw
Ar derfyn d'wrnod Ha'.
G. GWENFfrwd.