Tudalen:Dyddanwch yr aelwyd.djvu/134

124 Yn nhymor fy ie'nctyd fel hyn, Llawn bywyd, llawn harddwch, llawn nwyf, Fel ewig ar lethr y bryn Yr oeddwn ;-ond Ŏ ! fel yr wyf Daeth awel lem henaint dros fynwent y llan, A gwywodd fy nhegwch i gyd yn y fan. Ail wisgo ei blodau wna'r ardd, Ail ddeilio wna'r coedydd yn nghyd, Ail egyr y rhosyn yn hardd, Ail enir holl anian i gyd ; Yr adar fu'n cysgu ail ganant mewn bri, Ond och ! ni ddaw ie'nctyd yn ol ataf fi. Gostegodd per lais merched cân, Aeth duwies cerddoriaeth yn fud, Fe oerodd - diffoddodd ei thân, A drylliwyd ei holl offer drud ; Y llais oedd bereiddiach na thànau'r holl w!ad Sy'n awr yn wichedig grynedig oer nâd. Fe giliodd y gwrid têg o'm grudd, Fe syrthiodd fy nannedd i gyd, Y llygad fu'n llon sydd yn brudd, Adfeilio mae'r babell, o hyd ; Nis gallaf gan henaint braidd godi fy mraich, Mae'r anadl yn pallu , a'r einios yn faich. Yn iach i fywiogrwydd a grym, Yn iach i lawenydd y llawr, Daeth artaith a gofid tra llym , I'm llethu a'm nychu yn awr ; Mae angel marwolaeth yn minio ei gledd, A minnau yn edrych dros geulan fy medd . Yn fuan, yn fuan mi af I orwedd i ' stafell y glyn, Eiddunaf drugaredd fy Nâf, I'm henaid, O! rhodded im hyn : Fy nghysur mewn henaint yw gobaeth cael byw Mewn ie'nctyd ac urddas yn niñas fy Nuw. HUGH TEGAI.