Wrth wenu arno, rhoes im' glwyf,
A chwerwi fy nysgieidiau mae;
Er gwaetha'r byd, gobenydd gaf
Esmwythach na dy ddwyfron di;
Mewn melus hedd gorphwyso wnať
Yn mynwes Naf, O gollwng fi.
O gollwng fi, mae lleni'r nos,
A'r holl gysgodau'n gado'r llawr;
Mi welaf dros y bryniau, dlos
Wawr dirion tragwyddoldeb mawr
Pinaclau heirdd Caersalem sydd
Yn d'od i'r golwg yn ddiri;
Caiff f'enaid fyn'd o'i rwymau'n rhydd,
Fe ddaeth yr awr, O gollwng fil
O gollwng fi, mae teulu'r nef
Yn dysgwyl wrthyf dd'od i'r ŵyl;
Fy mainge a drefnwyd ganddo ef,
Mae tanau'r delyn oll mewn hwyl.
Mae'r bwrdd yn llawn danteithion pêr,
Y gwestwyr mewn addurnol fri;
A'r lampau fel dysglaerwych ser
Yn harddu'r llys, O gollwng fi.
O gollwng fi, mae cerbyd gwych
O'r nefoedd wedi d'od i'm hol
Dy ddagrau gloewon ymaith sych,
Na wyla funud ar fy ol;
Cei dithau'n fuan rodio'r glyn,
A chroesi gorwyllt rym y lli;
Cawn fod yn nghyd ar Seion fryn,
Bydd iach hyd hyn, a gollwng fi.