Gwirwyd y dudalen hon
GWYL DEWI
Ti Dduw ydwyt Dad ein hamserau
Arweiniaist ein cenedl i'w thaith,
Tydi sydd yn trefnu'r cyfnodau,
A roddaist in' neges ac iaith;
Yr Ysbryd sy'n fywyd yr oesoedd
Fo eto'n eneinio ein gwlad,
Â'r gras sydd yn cadw'r canrifoedd
Yn gyfan er gwaetha pob brad.
Rho D'Ysbryd ar chwarel a glofa,
A melys fo telyn a thant,
Bendithia y maes a'r athrofa,
A thywys yn addysg ein plant;
Gwna'r cartref yn ddedwydd a grasol
Rho gân i'r aelwydydd i gyd,
A chofia Dy Eglwys dragwyddol
Sy a'i neges i achub y byd.
Sancteiddia, ac anfon ein cariad,
At Gymry ar led-led y byd,
A chadw hwy 'ngolwg eu mamwlad
A'i harddaf obeithion o hyd;
A thyn holl genhedloedd y ddaear
Drwy bob ymraniadau yn un;—
Dilea bob cynnwrf rhyfelgar
A'th gariad anfeidrol Dy Hun.
