Ac yno cawn ddigonedd
Trwy rad yr lôn mad a'n medd.
Duw'n ein plith, da iawn ein plaid,
F'a'n dwg i nef fendigaid.
Drosom Iachawdwr eisoes
Rhoes ddolef, daer gref, ar groes;
Ac eiddo Ef, nef a ni,
Dduw annwyl, f'a'i rhydd inni.
Molaf fy Naf yn ufudd,
Nid cant, o'm lladdant, a'm lludd.
Dyma gysur pur, heb ball,
Goruwch a ddygai arall;
Duw, dy hedd rhyfedd er hyn,
Bodloni bydol annyn.
Boed i angor ei sorod,
I ddi-ffydd gybydd ei god;
I minnau boed amynedd,
Gras, iechyd, hawddfyd, a hedd.
1753
Y Gwahodd
(At gyfaill a weithiaíi yn y Mint),
PARRI, fy nghyfaill puraf,
Dyn wyt a garodd Duw Naf,
A gŵr wyt, y mwynwr mau,
Gwir fwyn a garaf innau.
A thi'n Llundain, ŵr cain cu,
Ond gwirion iawn dy garu?
Ond tost y didoliad hwn?
Gorau fai pe na'th garwn.
