Gwelodd,er cystal oedd gwyliad — dwylaw
Dilesg cydymdeimlad,
Aml nos ddwys ddiorphwysiad,
A maith ddydd heb esmwythad.
Tywyll oedd gweled Dewi — heb wên fwyn,
Tan boen fawr yn tewi;
Mewn nos yr oeddym ni — gan y gofid
Dirfawr y gellid ar fyr ei golli.
Ond cliriodd y nen, a daeth gwenau — haul
Eilwaith ar ein gruddiau;
Mae Wnion yn llon wellhau — o'i nychlyd
ddu afiechyd — diangodd o'i fachau.
Awel Mawrth fu lem wrtho — a chwerw iawn
Fu dechreu haf iddo;
Ond rho'i Awst ei nawdd trosto — a'i bryd gwyn,
A chyn hir wed'yn cychwynai rodio.
Yn well well aed Dewi bellach — yn rhydd
O'r hen ddolur mwyach;
Difyr nwyd ei fron iach — yn ei ddydd hen
A thân ei awen a weithio'n hoywach,
Caed yrfa deg hyd derfyn — ei einios,
Fel prydnawn hirfelyn;
A chaed oes iach wed'yn — yn y lle pur
Nad oes un dolur dwys yn dilyn
