O gyff lese, wele y wialen,
Un iraidd delaid yn werdd ei deilen:
O wreiddyn Dafydd y llywydd llawen,
A ddaw i wir arwedd hedd i'r ddaearen:
A gwelai yma y nefol golomen,
Arno 'n 'hedeg a'i thirion wen aden;
Yn dragywydd bydd yn ben-a phob pau,
A ddaw yn flodau heirddion fel Eden.
Cu anadla ar y cenhedloedd,
A hwy a wnan' yfed anian y nefoedd;
'R anwir lewyga, trenga trwy ingoedd,
Yn sawyr anadl iachus ei rinoedd :
Tirion esyd ei farn rhwng teyrnasoedd,
Tery falais, distawa ryfeloedd:
A holl gleddyfau, tariannau trinoedd,
A yrrant, torrant yn eirf trin tiroedd:
A deiliaid pob ardaloedd-gant heddwch,
A llonyddwch drwy 'u holl aneddoedd.
Y llew anwar ddaw 'n llonydd,
Gwair a bawr, a gwâr y bydd;
Tan yr iau cyd-dynnu â'r ych,
Wna o'i fodd, yn ufuddwych:
Bachgen bychan egwan a
Ar ei fwng, a chrafanga;
A llyfa y llew ufydd
Ei law fach, heddychol fydd.
Yr arth a'r fuwch heb guwchiaw,
Orweddant drwyn wrth drwyn draw
Ar y ddol, a phawr y ddwy
Irwellt, heb angen aerwy;
Llydnod y ddwy hwy a ant
Hyd y bryncyn, cydbranciant:
Y blaidd dig yn ddiddig ddaw
Yn dra hygar i drigaw,
