Hoff enw, Wicliff uniawn;
Erasmus, ddestlus ei ddawn.
Yn eu dydd, hynod oeddynt,
Sai eu gwaith o'r oesau gynt;
Dau enw a gydunir,
Ar lechres hanes yn hir.
Cawri enwog fu'r Crynwyr,—hwy oeddynt
I heddwch yn bleidwyr;
Ni roent chwaith, ddiweniaith wyr,
Air o fawl i ryfelwyr.
Daliai 'r Morafiaid eilwaith,
Fel un rhag rhyfel a'i waith;
A dwyn y byd trymllyd trwch,
Dan nodded aden heddwch.
E dery pleidiau ereill
Yn awr eu llaw 'n help i'r lleill;
Ac i fyny 'n gyfunwedd
E fyn y rhai'n faner hedd.
Iesu cu, Tywysog hedd,
Diarswyd gwyd i'w orsedd;
Ei farch gwyn a ferchyg ef,
A heddwch o bob haddef
A daena, rhed dawn ei ras,
Herddir y byd a'i urddas;
Ac o'i olwg y cilia
Yr un coch, ac i dranc a.
Yn ol siriol arwyddion 'r amserau,
Ni a allwn ddeall nad pell yn ddiau
Ydyw y dydd y derfydd ei dyrfau,
A sychir creulon olion ei ddialau :
Mae y doeth ddewisol gymdeithasau
Yn ffrwyno 'i aflan ffroen a'i weflau:
At genedloedd y bobloedd mae Beiblau
Acw 'n 'hedeg, a hwythau 'r cenhadau:
