Tudalen:Gwaith-Gwilym-Hiraethog-CyK.djvu/119

Y fagnel a'i chryf egni,
O'i sedd hell ddíswydda hi.
Daw'r awen o'i dirywiad,
Cana 'i mel acennau mad;
Heddwch a chariad haeddawl,
O hyd mwy fydd nod ei mawl.
Neshaed yr holl deyrnas hon,
Ie, Ewrob, yr awrhon;
I gael trem a gweled drych,
Ewybr wawr, bore eurwych,
A ddwed ei bod yn dyddhau
Ar fyd y cynhyrfiadau:
Heddyw mae Araalydd Mon,
Yn arwedd ein llenorion;
I'n hyglod Eisteddfod hon
Y daw'r diarswyd wron;

Etyb i'w glod heb ei gledd,-mwyn heb lid,
Myn bleidio tangnefedd;
A daw y' nglod angel hedd-i noddi
A choroni heddwch a rhinwedd.

A llaw'r gŵr fu 'n llywio'r gad
Yn nydd ei ogoneddiad,
Obrwya fab yr awen,
Y bardd a fernir yn ben;
A difyr ddyd i fardd hedd
Wyrdd lawryf urddol irwedd.

Fe ddygir i'r gof ddigon-o orchwyl,
Erchir ei forthwylion,
Er rhwydd ddarparu'r awr hon,
Eirf ar waith maith amaethon.

Cludir cadarfau cledion-i'w efail.
Afrifed bentyrion;