Hen dduw rhyfel a ddiarddelir,
Hwnnw, ddu eilun, mwy ni addolir:
Temlau 'i ogoniant gau a geuir,
Allorau 'i fawredd i'r llawr a fwrir;
A gwaed had dynol i geudod enwir
Ei drachwant yn borthiant ni aberthir:
Ei enw a'i nwydau a'i anian wedir,
Mawl a chân swynawl Moloch ni seinir.
Heddwch! wi, heddwch cyn hir-o'r diwedd
A gwir rinwedd drwy'r byd a goronir.
Ei faner esyd ar fannau Rwssia,
Heb ofni golwg cilwg Nicola ;
Ei ddeiliaid caethion yn rhyddion rhodda,
A nerth y daerwyllt hen arth a dorra:
Ei rasau barant wên ar Siberia;
A rhoi cysur wna i Circassia:
Daw hwn a Pholand, diau ni flaelia,
1 wiwrydd elfen o'i hir hir ddalfa:
Ei wir addysg wareiddia-'r Cossaciaid,
Ie, a'r Sgythiaid a eres goetha.
Nwyd ormesol ddinistriol hen Awstria,
A'i llid hyddeifiol tanllyd a ddofa;
Rhed ei fendithion dillynion llawna,
Yn lli i'w mynwes, lleinw Allmaenia,
Ei hoen a gyrraedd i hen Hungaria,
Bro y gwroniaid a ewybr gorona :
Medi o'i ffrwyth a ga tylwyth Italia,
A'i fwyn lewych Rhufain a oleua:
Gweryd gaethion iselion Sisilia,
Fu'n hir dan waedlyd iau enbyd Bomba:
Cu esponir i Ffrainc a Hispaenia,
Ei anwyl addysg, a hi yno lwydda:
