Ei ddawn a'i rad i bob gwlad gluda,
Ar ei hynysoedd hefyd teyrnasa;
Heddwch I wi, heddwch ! ha, ha!—fydd hyd nen
Yn effro acen dwg hen Affrica.
Dan ei gysgod, Amerig a driga,
Yn war ei hanían, diofal yr huna;
Trosti ei faner dyner a daena,
Ei aden addfwyn ry i Indiaid noddfa:
Y drefn gaethwasaidd ffiaidd a ffoa,
O bresenoldeb ei wyneb yna;
A'r caethwas truan a lawen gana,
A'i holl ingoedd dros gof ollynga.
Ei loew afon drwy'r cyfandir lifa,
Ei ras dyrr eilwaith dros dir Awstralia:
Heddwch! wi, heddwch! ha, ha!—o'r hen fyd,
A'r newydd hefyd o hyd eheda!
Ei fwyn lywodraeth ef a helaetha
Dros yr holl foroedd, a'u lluoedd llywia;
Uwch y dyfnder, ei faner anfona,
A chysgod hon yn y donn dywynna:
E dderfydd dynion geirwon Algeria,
A'u hofer duedd i herw fordwya;
A'r tasnach gaeth, a aeth o dan eitha
Gwarth i'w hadwaen, pawb a'i gwrthoda;
Uwch yr eigion mwyach ni chroga,
I boen rhyw filoedd, baner rhyfela:
Heddwch! wi, heddwch! ha, ha!—yn un floedd
O'r tir a'r moroedd hyd nefoedd notia.
Heddwch! wi, heddwch! ha, ha!—eto'n ol,
I lon fyd swynol y nef adseinia!
