"O dedwydd ddydd, trag'wyddol Orphwys
O bob llafur yn y man
Y'nghanol môr o ryfeddodau,
Heb un gwaelod byth na glan:
Caffael mwy fynediad helaeth
I drig tanau TRI yn UN
Dwfr i nofio heb fyn'd trwyddo
Dyn yn Dduw, a Duw yn ddyn."
Yr oedd yn meddu ar gôf hynod o gryf; adroddai bregeth yn lled gyflawn a chyson; ac ysgrifenodd amryw o bregethau y diweddar Barch. John Elias, ac eraill, yn lled gyflawn.
Y merched mwyaf syml a duwiol-fryd a berthyrai i eglwys Pont Robert oedd ei phrif gyfeillesau, er nad oedd rhai o honynt ond tra isel eu hamgylchiadau bydol; a byddai rhai o'r rhai hyn yn myned i'w hebrwng pan y byddai yn myned adref o'r Bont o'r moddion: ac ni fyddent yn ymadael heb i un neu ddwy neu ragor fyned i weddi: a mynych iawn y torai yn orfoledd cryf arnynt, nes y byddai y cymau yn dadseinio gan rymusder sain eu pêr ganiadau. Un tro, aeth tair o honynt ar eu gliniau i weddio cyn cyrhaedd lled cae oddiwrth y capel, er fod yr eira at eu migyrnau; a chyn terfynu aethant i ganu a gorfoleddu hyd onid oedd y swn yn dadseinio drwy': gymydogaeth; a chofus genym glywed Ann yn dyweyd na fyddai dim anwyd arnynt hyd yn nod yn yr eira, ond cael digon o gynhesrwydd ysbrydol oddifewn. Dro arall, bu eu cyfarfod ymadawol ar lan yr afon gogyfer a llyn dwfn, a chanasant y geiriau canlynol gyda rhyw hwyl gref a nefolaidd:—
"Ni bydd diwedd byth ar rinwedd
Sylwedd mawr Bethesda lŷn."
Ac un o honynt, ac oedd heb ei cholli ei hun mor
