BREUDER OES DYN.
WRTH weled fyrred ydyw f'oes, ni phery feinioes fawr,
Ail gardd-lysieuyn gwyrddlas wyf, er maint fy nwyf yn awr;
Y boreu tyf o'i wraidd i'w frig, brydnawn gwywedig yw,
Yr oes orhwyaf is y rhod, ail diwrnod o law Duw.
Nid oes drwy'r byd mewn bywyd byrr, ddim cysur, f'enaid cu,
Heb wir adnabod brawd o'r nef fu'n dioddef angau du;
'Rwyf fi'n dibrisio'r bywyd brau wrth chwareu'r farwol chwyth,
Am fod i'w gael im fywyd gwell mewn nefawl babell byth.
Gan weled fyrred ydyw f'oes, mi goda'r groes drwy gred,
Dilynaf Grist tra byddaf byw, tragwyddol ydyw'r ged;
I hynny daliodd f'enaid i, gan lefain yn ddi-lyth
Am fynd i'r gwynfyd sy'n y gwawl, a'r bywyd nefawl byth.
Gwir ddawn a grym i ddwyn y groes bob dydd o'm hoes boed im,
Yn ail i darth, neu niwl y dydd. hi dderfydd yn ddi-ddim;
Pan bwy'n dibennu'r bywyd bach, a chanu'n iach i chwi,
I'r nef, deheulaw Duw ei hun fo'n derbyn f'enaid i.
