Aroglber felusber lwyth;
Mêl pur ar y blagur blith.
Gwypai, deallai y diwyllydd,
Amser addon, addfedion fwydydd;
Ac ar iawn gynnull grawn y gwinwydd.
Meithrin hadau hoff rithau'r ffrwythydd,
A'i ddyled fal Addolydd—i ei Naf,
Wedi cynhaeaf wneyd cân newydd.
Addaf mewn dedwyddyd,—ai ni roddodd
Nêr iddo seguryd?
Wi! Ai garddwr wy'n gwrddyd,
Yn Eden yn berchen byd?
Dynoliaeth Eden wiwlon,—delw Duw
Wele dan ei choron,
Ni bu ry hardd mewn bri hon
I weithiaw fel Amaethon.
Llywiawdwr pob llu ydyw,
Gwr dros ei Greawdwr yw;
Ba aflwydd, f'Arglwydd, a fu,
I'r dewr swyddwr droseddu?
Gyrrwyd o'r ardd ragorol,
Gan Dduw nef, ac ni dd'ai'n ol.
Gwinwydd fyddent yn gwenu,
Yn gwywo 'u dail gan ŵg du;
Ednod nef cydlef eu cân,
Ar irwydd yn rhyw eran;
Ar bur wawr yr wybr eres,
Pa ryw ddull prudd a lliw prês?
Yma anian am ennyd,
Aeth i argyllaeth i gyd.
