Ow! y rhai'n druan, O mor dra—dwfyn
Yn mhob anoddyn yw meibion Adda.
Aed i wiw ddiffrwyth, dueddau Affrig;
Annhymorawl gyffiniau Amerig;
Mewn anialwch a mannau anelwig,
Mae Paradwys a Themp i'w haredig:
Yno fal trawsfilod trig—dynoliaeth,
Heb iawn wybodaeth, byw yn wibiedig.
I'r rhai a faethir mewn rhyw fythod,
Heb west felus, mwy na bwystfilod,
Da fydd tremio yn dyfod,—i'w byrddau,
Y bara gorau, bîr a gwirod.
Drwy gyrrau daear, aed i'r gwyr duon,
Undeb, doethineb, gwybodaeth union;
A gwiw bib addysg, pob gwybodyddion,
Fwyfwy golau, yn mhethau Amaethon.
A bi yn brysur, i'r gloewddur gleddau,
Cywrain sy awchus, eu curo'n sychau;
A gwaewffyn mwyn i'n goffhau—cyn hir,
Heb lid a yrrir, ïe,'n bladuriau.
Er mawrhydri pob rhyw ymerodraeth,
Y bu wyr dewrion, am eu bradwriaeth,
Gorthrechiant a llwyddiant eu lluyddiaeth;
Ar fyrr e yrrir arfau aerwriaeth,
Offrymir yn offer Amaeth,—ffrystio,
Amen, Duw wnelo er mwyn dynoliaeth.
Yr hafddydd sydd yn neshau,
Blaen nawdd y Fil blynyddau;
Cenawon yn cynniwair,
Yn mysg ŵyn, drwy'r maes a gair:
Y panther a'r teiger tew,
Llawn gwarder, llon, ac irdew;
Tudalen:Gwaith Dewi Wyn.djvu/73
Prawfddarllenwyd y dudalen hon