Ydd Awen ni wna'n ddiau,
A gân i hon ond gwanhau;
Arwyrain i orwireb,
Wychraidd nôd, ni chyrraedd neb:
Rhy danbaid i'r llygaid llwch,
Ydyw'r gwawl a'r dirgelwch;
Gadael hon i gyd lenwi,
Dawn awdwyr ei hoeswyr hi.
Oferwr ni lafuria,—a'i ddwylaw;
Ni ddyly chwaith fwyta;
Os yw gwr yn segura,
Ni fydd o un defnydd da.
Er llafur prysur, bob pryd,—myfyriwn
Am fara y bywyd;
Bo llafur diball hefyd,
Iawn am hwn ynnom o hyd.
Dwy ddawn oeddynt gyflawn gynt,
Yn Eden yr hanodynt;
Prifon da Adda oeddynt,
Ac i'w hâd ef cyhyd ynt.
Minau'n arab, o'm maboed,
Rhwng y ddwy yr wy' erioed.
Dygaf brif-enwau digardd,
Amaethon boddlon a Bardd.
Mynnai awen am ennyd,
Fy nghael i'w gafael i gyd:
Eithr mwy rhwng y ddwy ydd âf,
Hyd y bedd, a da byddaf:
Ar alwad yna'r elwy'
I fro mawl heb lafur mwy.
