Tudalen:Gwaith Dewi Wyn.djvu/98

Neu, mewn mawr awydd, yn mhen Moriah,
Yr Olew-wydd, a mynydd Amana;
Daw'r amser da'r adfer Duw ryw oedfa,—
Pwy? Hen eglwysydd penigol Asia:
Cenhadon can' eu hwda—o fyned;
Neud drws agored, nid rhyw segura.
Hwt, y Bwystfil, gau Broffwyd heb westfa;
Neb, neb o'u deiliaid na bo'n Abdalah.
Cwymp Babel uchel dan bla,—yn ei hawr;
Wele oleuwawr! Wi! Haleluiah!
Ansawdd oer Ynysoedd Iâ—cynhesed,
Eich tir, O caned, a choed Hercynia.
Oian, ho, hoian, ha, ha;—crechwenir
Yn nef, ban gwelir gan feibion Gwalia,
Dawn Dduw'n dwyn newyddion da—i'w hoff dir
Hermon a Senir, Amen, Hosannah.

Daw'r genedl adre' i Ganan;—daw ail
Adeiliaw coed Liban;
Daw mil myrdd o demlau mân,—mewn purdeb
O odre Horeb, draw, i Haran:
Ac hefyd, y byd cyfan,—a fynn hi,
Yn glau, goroni; ac ail greu anian.

Hynt Elusen.
Cyn hir, gwreiddir gwir addysg
Iesu mawr, a'i ras, y'mysg
Paganiaid y pegynau,
Lle bydd eglwysydd, yn glau;
Crist'nogion ffrwythlon a phrif
Henuriaid yn aneirif.
Da dwg addoldai digoll,
O'r Indus i'r Andes holl;
O'r Mynydd Gwyn i'r Minho,
Caspin, Appenin, y Po;