Fe gant gân—gwiwlan y gwau—
Cân odiaeth y Caniadau.
Pwy na châr ei Ros Saron,
Lili, a draenllwyni llon?
Y mae 'n ail, y mwyn ciliad,
I gywydd Dafydd ei dad.
Dygymydd Duw ag emyn
O Awen dda a wna ddyn.
Prawf yw hon o haelioni
Duw nef, a da yw i ni.
Llesia gân yn llys gwiwnef,
Mawr gerth yw ei nerth yn nef.
Pan fo'r côr yn clodfori,
Cydlef llu nef oll â ni,
Ag ateb cân yn gytun,
Daear a nef a dry 'n un.
Dyledswydd a swydd hoew sant
Yw gwiw gân a gogoniant;
Dysgwn y fad ganiad gu,
Ar fyr iawn i'w harferu.
Cawn Awenlles cân unllef
Engyl a ni yng ngolau nef,
Lle na thaw ein per Awen,
"Sant, Sant, Sant! Moliant! Amen.
YR AWEN.
[Ar ddull Horas. Llyfr IV. Can 3.]
O CHAI fachgen wrth eni,
Wyd Awen deg, dy wên di,
Ni bydd gawr na gwr mawrnerth;
Prydu a wna; pa raid nerth?
Ni châr ffull, na churo ffest,
Na chau dwrn, o chaid ornest.
