ARWYRAIN Y NENNAWR.
THE GARRET POEM
CROESAW i'm diginiaw gell:
Gras Dofydd! gorau 'sdafell.
Golygle a gwawl eglur,
Derchafiad offeiriad ffur.
Llety i fardd gwell ytwyd
Na 'r twrdd wrth y bwrdd a'r bwyd:
Mwy dy rin am ddoethineb
Na gwahadd i neuadd neb.
Hanpwyf foddlon o honod,
Fur calch; ond wyf falch dy fod!
Diau mai gwell, y gell gu,
Ymogel na 'th ddirmygu;
Nid oes—namyn di foes da
Was taer—a 'th ddiystyra:
Ai diystyr lle distaw
Wrth grochlef yr holl dref draw?
Lle mae dadwrdd gwrdd geirddadl
Rhwng puteiniaid a haid hadl,
Torfoedd ynfyd eu terfysg;
Un carp hwnt yn crio, Pysg';
Tro arall Howtra hora';
Crio Pys, Ffigys,' neu Ffa.'
Gwich ben a trwy ymenydd,
Dwl dwfr, trwy gydol y dydd;
Trystiau holl Lundain trosti,
A'i chreg waedd ni charai gi.
Os difwyn—gwae ddi sdafell—
Clywed nid oes gweled gwell;
Gweled ynfyd glud anferth
O'r wâr a fynnych ar werth!
Gwên y gŵr llys, yspys oedd,
Eddewidiwr hawdd ydoedd;
