LIW ALARCH AR Y LLYN.
Tôn,—"CONSYMSIWN."
LIW alarch ar y llyn,
Lliw eira gwynna gwyn,
Lliw lili, heini hyn,
Yn siwr rwy'n syn o'th serch;
Prydferthol, nerthol nwy
A drodd yn drachwant drwy
Fy nghalon, a mawr yw 'nghlwy,
Ni bu mo'i fwy am ferch.
Gwae fi weled teced yw,
Yn glws dy lun, a glas dy liw,
Yn wych, yn wen winwydden wiw,
I beri briw i'm bron;
Cynnyrch cariad, codiad cais,
Yw dy dyner lwysber lais,
Dyna fiwsig mwyn dan f ais,
Hyfrydlais llednais llen.
Dy lwys baradwys bryd,
A'th ddonie gole i gyd,
Sydd ore o bethe'r byd,
Aur bwysi, 'r hyd y bwy,
Sidanedd iredd ael,
Digonedd im dy gael,
Yn hylwydd gan Dduw hael
Ni fynnwn fael oedd fwy.
Fy niwies wyt, fy newis un,
O chai fy hawl, fachâ fy hun,
Mewn diwyg da di-gla wrth dy glun,
Y mynna i, mun, fy mod;
Bendigedig, bun deg yw,
Dy risian gôl a'th rasol ryw,
